Wat is er aan de hand bij Avulo?

“De afgelopen tijd word ik als Avulo-medewerker van het 1e uur steeds meer aangesproken over de ontstane situatie bij de omroep. Vandaar dat ik op persoonlijke titel mijn relaas geef wat er volgens mij het afgelopen half jaar is gebeurd en waar dat uiteindelijk toe heeft geleid. De Algemene Vughtse Lokale Omroep Avulo is al meer dan 30 jaren actief in Vught. Opgestart met het verzorgen van radioprogramma’s, is de organisatie -door het uitzenden via televisie en het gebruik maken van bijna alle internetmogelijkheden- inmiddels uitgegroeid tot een volwaardige cross-mediale omroep. De Avulo is een typische vrijwilligersorganisatie. Zonder de inzet van deze medewerkers is het tot stand brengen van alle programma’s en de nieuwsvoorziening vrijwel niet mogelijk. Een zeer groot deel van de vrijwilligers, 35 van 40, heeft aangegeven niet tevreden te zijn met het functioneren van de nieuwe voorzitter Jordy van Keijzerswaard als opvolger van Leo van Hees. Er is hem, na ruim een half jaar een eerlijke kans te hebben gegeven, vriendelijk gevraagd plaats te maken. Dit heeft alles te maken met de volgende kritiekpunten. Een samenvatting:
*De voorzitter is onzichtbaar. *Er is geen communicatie of aanwezigheid. *Hij kent de vrijwilligers niet. *Werving van nieuwe vrijwilligers is niet gestart. *Er is geen duidelijk beleid. *Een veel gehoorde uitspraak is: ‘er gebeurt niets’. *Functies binnen het bestuur zijn, als die er al zijn, bij de medewerkers niet bekend. *Er wordt al heel lang gevraagd om een programmaleider voor de radio, het is niet duidelijk hoe de ontwikkelingen op dit gebied zijn. *Elke vorm van empathie ontbreekt. *Er wordt geen leiding gegeven aan de organisatie. *Er is geen structuur in de organisatie, geen (team)overleg, veel onduidelijkheid. *Het is onduidelijk wat de financiële situatie is. Wat zijn de vooruitzichten, wat kan er geïnvesteerd worden, wordt er acquisitie gedaan om extra fondsen te werven? * De voorzitter geeft duidelijk blijk van disrespect en onderwaardering van de vrijwilligers. *Hij komt heel dominant over, regelmatig is er sprake van een aanvallende en minachtende houding richting vrijwilligers. *Er is geen ruimte voor een andere mening of ideeën. *Er worden geen pogingen gedaan de onderbezetting in het bestuur of in de vrijwilligersbezetting op te lossen. * Het feit dat er in de afgelopen maanden 3 bestuursleden zijn opgestapt, mede i.v.m de neerbuigende benadering naar de medewerkers, wordt niet als probleem gezien. *Afgesproken acties worden niet uitgevoerd. *Toezeggingen worden ‘vergeten’. *Aan dringende gevallen wordt niets gedaan. *Aangeboden ‘hulp’ wordt afgewezen. *Doordat de voorzitter niets uit handen geeft, blijft er veel liggen. *Als er vrijwilligers stoppen, wordt er geen actie ondernomen het gat op te vullen, zodat er nog meer druk op ‘de rest’ komt. *Hij kan slecht luisteren en heeft een ongezonde neiging zijn eigen zin door te drijven. *Er wordt al veel te lang gesproken over technische verbeteringen aan de krakkemikkige studioapparatuur, die veel storingen veroorzaakt * De uitzendlocatieset wordt niet gerepareerd.
Dit bestuur heeft door gedrag en uitingen duidelijk aangegeven niet geschikt te zijn om een vrijwilligersorganisatie te kunnen leiden.
Tenslotte: “Wij willen een voorzitter die enthousiasmeert, bruggen bouwt, initiatieven neemt, luistert, vrijwilligers serieus neemt en positief benadert en zo een uithangbord is voor onze mooie omroep.”

In november 2018 wordt een medewerkersbijeenkomst zomaar afgeblazen. Er wordt individueel en door vertegenwoordigers diverse pogingen gedaan om in gesprek te komen. Deze worden hooghartig afgewezen. De programmaraad is na een gesprek, dat door voorzitter Jo van Dinther als erg intimiderend is ervaren, onlangs per direct geheel opgestapt. Gesprekken met de burgemeester en wethouder Van de Ven leverden geen resultaat op. Bij steeds meer vrijwilligers leverden deze dictatoriale houding en onacceptabele gedrag van voorzitter Jordy en medebestuurder Andre Deleu, steeds meer motivatieproblemen op. Er zijn meerdere medewerkersbijeenkomsten geweest waarbij de voorzitter/bestuur schitterde door afwezigheid. Dit leidde uiteindelijk na een bomvolle medewerkersbijeenkomst in juni 2019 tot een besluit waarin 35 van de 40 vrijwilligers aangaven te willen stoppen als medewerker aan een Avulo, die op deze wijze wordt gerund. Ook dat maakt blijkbaar geen indruk op het Avulobestuur dat zegt dat er ‘al anderen klaar staan om de zaak over te nemen.’ Dit versterkt m.i. de indruk dat het bestuur al eerder achter de schermen bezig was met ‘nieuwe initiatieven’ waarbij voor de huidige medewerkers geen plaats zou zijn. Bemiddelingspogingen hadden bij voorbaat dus geen enkele kans van slagen.
Je hoort in het Vughtse dat het onbegrijpelijk is dat 2 of 3 bestuursleden 35 vrijwilligers kunnen dwarsbomen en uiteindelijk kunnen verhinderen hun hobby uit te oefenen. Wij kunnen niet anders dan stoppen, omdat Avulo een stichting is, waarbij het bestuur in principe alle ‘macht en financiën’ in handen heeft zonder zich naar de vrijwilligers te hoeven verantwoorden. Dit is bij een vereniging niet het geval. Daar kunnen de leden zich wel uitspreken. Als het bestuur niet opstapt per 1 juli kunnen de 35 vrijwilligers niet anders dan met pijn in hun Avulo-hart stoppen met hun activiteiten.
Het bestuur laat weten dat ‘de medewerkers niet aan een nieuwe professionele structuur willen deelnemen.’ Integendeel: het zijn juist de medewerkers, die hebben aangeven veranderingen te willen realiseren zoals b.v. het idee van een streekomroep. ‘Er zou een negatieve sfeer zijn binnen de omroep’: Integendeel, de medewerkers (lees de mensen van de werkvloer) is juist een hechte club die het uitstekend met elkaar kunnen vinden.
Blijft de vraag waarom een voorzitter en mede-bestuurslid zo hardnekkig blijven vasthouden aan hun functie. Ik kan het niet uitleggen, maar er enkel naar gissen. Is het zelfverheerlijking? Status? Of wellicht financieel eigenbelang? Het feit dat de accountant, die vanaf het begin van de Avulo naar tevredenheid heeft gefunctioneerd van de ene dag op de andere dag aan de kant is gezet en dat daardoor de voorzitter dus voortaan vrij over het subsidiegeld kan beschikken, geeft te denken. Wordt de Avulo een nieuwe bv van Keijzerswaard? Ik hoop dat de plaatselijke politiek inclusief het college, als subsidiegever, de zaken en uitgaven goed in de gaten houdt. Daar hebben wij als Vughtse burgers recht op.”

Ger Posthuma, al 35 jaar, vanaf de eerste Avulo-uitzending, medewerker van deze mooie omroep