Na een zoektocht van een week, waarin alles op alles is gezet om mijn vermiste poes Lulu te vinden, heb ik haar dood teruggevonden ca. 50 meter van mijn woning. Vervolgens heb ik haar naar de dierenarts gebracht om de doodsoorzaak vast te stellen en daar bleek dat ze een kogel in haar lichaam had en een gebroken ruggengraat. Lulu was pas 2 jaar jong en gedurende alle lockdowns en thuiswerken was ze mijn beste maatje. Een heel lief ondeugend meisje met een eigen willetje. Ik kan niet geloven dat ze er niet meer is en op deze gruwelijke manier om het leven is gebracht. Mijn andere poes Maya had een aantal maanden geleden ook last van haar pootje, dus die heb ik dinsdag ook voor de zekerheid naar de dierenarts gebracht om foto’s te laten maken. Zij blijkt ook een kogel in haar lichaam te hebben. Tijdens mijn zoektocht ben ik er ook achter gekomen dat er in juli hier in de straat ook een kat is beschoten, die het niet heeft overleefd.
Ik ben bij mijn zoektocht naar Lulu overigens enorm gesteund door de wijk en door 2 dames die met speurhonden hebben geholpen. Ik krijg ook veel steunbetuigingen wat me goed doet, maar helaas krijg ik mijn Lulu nooit meer terug. Ik hoop dat er gerechtigheid komt en degene die deze katten heeft mishandeld en gedood (en wie weet nog meer want er zijn meerdere katten vermist) gestraft wordt voor deze laffe daden. Hopelijk draagt mijn verhaal bij aan een veiligere leefomgeving voor onze katten en alertheid in Klein Brabant.
Jamie Vugts