Het bestaat nog!

Dinsdagmorgen loop ik voor een paar boodschapjes van Eikendonck naar Albert Heijn op de Marktveldpassage. Een moeizame wandeling, doordat ik (tijdelijk) slecht loop. Aangekomen bij AH merk ik dat ik mijn portemonnee ben vergeten! Mijn 1e gedachte: ik wacht tot ik een bekende zie, want terug is geen optie! Ik sta bij de uitgang, er komt ’n vriendelijke mijnheer binnen, hij groet mij, ik hem, wij denken elkaar te kennen, maar schieten in de lach als dat blijkt niet zo te zijn. Wij komen even aan de praat en ik vertel hem mijn probleem. Tot mijn grote verbazing zie ik hem zijn portemonnee trekken en hij vraagt hoeveel ik nodig heb. Mijn reactie: dat kunt u toch niet doen, maar hij houdt voet bij stuk. Gelukkig had ik alleen maar een kant-en-klaarmaaltijd nodig en een soepje. Met de 10 euro die ik van hem kreeg was ik ‘gered’! Ik haalde mijn boodschapjes en gaf hem de overgebleven euro’s terug. Mijn dag kon niet meer stuk! Wat heerlijk dat er nog zulke lieve mensen zijn op deze wereld. Dank, lieve onbekende!

C. Janssens

Kijk ook bij

N65: Niet zeuren. Er moet wat gebeuren!

Deze aflevering bewijst dat je met modellen alles kunt bewijzen en bewijst daarnaast een ernstige …