Herdenking

Het is nu 75 jaar geleden dat de Tweede Wereldoorlog is beëindigd. Bij mij komen dan de herinneringen naar boven van het bewind dat de nazi’s ons Nederlanders hebben opgelegd. Hoe ze huishielden onder de Joodse bevolking en de Sinti en Roma. Het zuiden was eind 1944 al bevrijd, maar het noorden maakte een heel akelige winter door. Er kwamen daar veel mensen om door honger en kou. Pas 5 mei 1945 werd in hotel ‘De Wereld’ in Wageningen de capitulatie getekend door de nazi’s en de geallieerden. Daarna wist iedereen dat er hard gewerkt moest worden om ‘het land weer op te bouwen’. Dat lukte en ook de Marshallhulp die we kregen vanuit Amerika hielp daarbij.
In Zeeland, waar veel land onder water stond, hadden ze de kreet: “Mouwen omhoog het land moet droog.” Dat lukte en door het harde werken steeg de welvaart langzaam maar zeker. Waar ik me niet van bewust was, dat in die oorlog veel mensen zich hebben ingezet om anderen te helpen en de vijand dwars te zitten. Dat gebeurde in stilte en bleef geheim. Pas na 75 jaar krijgen deze ‘verzetstrijders’ hier in Vught de eer die hen toekomt. In het nu gebouwde ‘Isabellaveld’ zijn inmiddels al straten naar hen vernoemd. Zoals Mr. Harry Hollalaan, Jo v.d. Meerendonkstraat, Eelkje Timmengastraat en Willem Joorenstraat. Van hen zijn ook foto’s op de zijkanten van de huizen te zien. Fijn te merken en te zien dat deze stille en moedige werkers op deze manier gehuldigd worden.

Joop Verhees