Brief: “Wat een schitterende manifestatie bij ONS Theater de Speeldoos”

“Op donderdag 11 oktober zag je het volk optrekken van de Speeldoos naar het Vughtse raadhuis waar de door het Vughtse volk gekozen raadsleden vergaderen. De burgemeester en wethouder Toine van de Ven op het bordes! De spanning onder het volk was voelbaar. Woede, onbegrip en onvermogen om datgene wat de Vughtenaren in ons culturele hart bindt te laten zien aan onze raadsleden. Niemand die het begrijpt en niemand die de beloften die de gemeente Vught publiceerde in Het Klaverblad van 10 oktober gelooft! Hoe moeilijk kan het zijn; de financiële boekhouding van zo’n klein theater door te nemen? Hebben we hier te maken met capabele accountants van de gemeente Vught en de Speeldoos? Kunnen wij ons voorstellen dat hier incompetente mensen zijn ingezet om een geschil van 10 jaar weg te werken? Het is niet voor te stellen. Speelt de Speeldoos met al haar huurders en personeel een spel tot aan de afgrond? Ook dat lijkt onwaarschijnlijk.
En dan spreekt de wethouder; we gaan gewoon door en alle gebruikers van ons Theater de Speeldoos krijgen onderdak en subsidie. Een wedervraag die dan opkomt. Is er één ruimte te vinden in de gemeente Vught die eenzelfde accommodatie kan bieden? Beste wethouder; u zult deze niet vinden. Met andere woorden gezegd, alle gebruikers van de Speeldoor gaan er in de toekomstige situatie op achteruit. Hierbij vergeet de gemeente Vught ook nog even dat er intermenselijke contacten worden verbroken, sociale verbondenheid gaat verloren (waar de gemeente zo trots op is), een locatie waar je samenkomt en dus een cultureel HART verdwijnt uit Vught.
Het is dus maar zeer de vraag of de belofte die de gemeente Vught in Het Klaverblad van 10 oktober aan de gebruikers van de Speeldoos doet, kan worden nagekomen. Ik denk dat dat niet mogelijk is. De sluiting is straks definitief. In de Speeldoos wordt het stil. Er is geen weg terug! Misschien dat de gemeenteraadsleden eens een oud en wijs spreekwoord letterlijk kunnen nemen: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.”

Peter Maessen