Brief: Laatste lommerrijke laan in Vught geofferd voor autoverkeer

“Door onvoldoende aandacht voor de natuurwaarde van de Jagersboschlaan dreigt deze weg een ontsluitingsweg te worden voor o.a. Taleninstituut Regina Coeli en Maurickcollege, terwijl een eenvoudiger oplossing logischer is via Helvoirtseweg langs de oude tuin van Regina Coeli en het Talenpracticum zelf, waar ook de toegang naar datzelfde Taleninstituut kan komen. Daar hoeft nauwelijks grond voor te worden aangekocht. Hein Bergé en zijn vrouw Suze willen op deze wereld terugkeren om de verwoesting van de schilderachtige omgeving van hun zomerverblijf tegen te houden. Zij traden ook op als schatbewaarders van de IJzeren Man. Talloze schilderstukken en etsen van deze plek zitten in het depot van het Museum Slager. Het typische Brabantse fietspad met de overhangende bomen verdwijnt nu uit Vught. Met een beetje gevoel voor dat laatste stukje groen – mede door de landgoederen in die omgeving rijk aan vele vogels als uil, specht, fazant, buizerd en natuurlijk zangvogels – moet met de inzet van allereerst de groene ambtenaren en politiek in Vught deze vernietiging van iets waardevols voorkomen worden. Rijkswaterstaat en provincie hebben een dikke vinger in de pap, maar Vught moet op zijn eigen schatten letten. Met deze schat springt de Vughtse politiek te achteloos om of heeft zitten slapen omdat de aandacht bij andere belangrijke ingrepen lag. Dit stukje natuur bewaken is belangrijker dan een verkeersprobleem oplossen. Het is niet te laat als de natuurwaarde van dit stukje Vught wordt erkend. Pak een andere route, ook voor de bewoners van het Jachterf, die nu met hun achtertuinen plotseling aan een autoweg grenzen ook al wordt deze autoluw genoemd. Hoe versluierend kan taalgebruik zijn? Het is niet te laat. Zonder gezichtsverlies kan de politiek de koers verleggen m.b.t. de nu gekozen oplossing. Dit historische stukje Vught is het waard.”

Wilbert van Acker, oud-bewoner van de Martinilaan