Aangepaste lente

Deze week géén ingewikkelde constructies of frases waar u eens goed voor moet gaan zitten om de achterliggende gedachten te doorgronden, maar een proza-achtig gedicht of een dichterlijk stukje proza, geschreven door Peter Vermeijs. Het gaat over al het mooie dat de lente ons te bieden heeft en Peter moedigt ons aan om daarvan te genieten. Hij wenst ons toe dat wij ons in deze moeilijke ‘coronatijden’ niet van de wijs laten brengen door de beslommeringen die het virus met zich meebrengt, maar dat wij juist nu extra kunnen genieten van de natuur. Mocht u door het lezen van het gedicht van de week ook geïnspireerd raken tot het schrijven van een gedicht, dan nodigen wij u van harte uit om uw gedicht op te sturen naar evelienholster@babeldenbosch.nl of naar a.wetzer@home.nl. Zij zien uw bijdrage vol verwachting tegemoet.

Aangepaste lente

Ja het is weer zover, het is weer lente.
Zij het nu in een minder mooie tijd,
waar we allen mee geconfronteerd
worden door coronavirus,
en alles eromheen.
Maar laten we allen zeker nu,
naar het mooie kijken wat Moeder aarde
ons geschonken heeft,
denkend aan alles wat buiten groeit
en bloeit en ons altijd boeit.
Allemaal mooie bloesem aan bomen en
struiken, en groene blaadjes aan bomen.
De lentetijd laat zich ook in deze moeilijke
tijd niet van de wijs brengen
en laat u allen juist extra genieten
dankzij de zonkracht en aarde.
Nu, lieve mensen en kinderen,
ik wens u/jullie allen veel moed, kracht
en troost en alles wat wenselijk is.

Peter Vermeijs, vrijwilliger op
woensdagochtend in Maurick-zaal