Vijf koeien voor armste vrouwen van Dhaki (India)

Een groep van 7 mensen bezocht Calcutta en omgeving van 11 tot en met 20 januari, onder andere om een school te openen, die is gefinancierd vanuit de in Vught gevestigde stichting Indian Mother and Child Nederland.

Na de officiële opening van de school in Shahjadpur, 100 km boven Calcutta, ging het gezelschap naar de stad Dhaki, 70 km ten zuiden van Calcutta in de delta vlakbij Bangladesh. In 2006 heeft IMCN gezorgd dat hier een gezondheidscentrum kwam na acties door leerlingen van het Maurick College. IMCN wilde daar graag de school bezoeken die in 2013 naast het gezondheidscentrum is gebouwd. De Nederlandse delegatie reisde er vanuit Sonapur naar toe met de lokale trein. De treinen in India zijn altijd afgeladen vol. Ook nu is het duwen en trekken om erin te komen. Dat lukte, maar de passagiers zaten als haringen in een ton en dat duurde een uur.

Hannie Rietvelt: “Een hele belevenis! Na de treinreis en een uur in een jeep kwamen we in Dhaki aan. Gelukkig hebben 2 dames van de organisatie uit India ons begeleid anders waren we er nooit gekomen! We bezochten de school. De kinderen begroetten ons en lieten hun boeken en schriften zien. Ze zijn zo trots op hun schoolspullen. Zij leren lezen en schrijven en ook Engels. Zo hopen zij uit de armoede te komen en een baantje te vinden. Er zitten enkele sponsorkinderen op school. Die vanuit Italië gesponsord worden. We bezochten de microkredietbank, waarvan 3000 vrouwen uit de regio gebruikmaken. Zij krijgen geld om iets op te zetten en zo geld te verdienen voor hun gezin. Groente verbouwen, kippen houden om de eieren te verkopen op de plaatselijke markt, vis kweken, een winkeltje opzetten, enz, enz. Allemaal om meer inkomen te verwerven en beter voor het gezin te kunnen zorgen.

Na de lunch, rijst met linzen en currysaus met aardappelen, gingen we de koeien uitdelen aan de armste vrouwen uit de omgeving. ’s Morgens waren de koeien gekocht op de koeienmarkt en nu worden ze officieel overgedragen aan de vrouwen. Zij moeten een formulier ondertekenen. Wie niet kan schrijven zet een vingerafdruk met inkt. Zo beloven zij goed voor de koe te zorgen en het kalf dat geboren wordt na 4 maanden terug te geven aan de Indiase organisatie. Dat kalf wordt dan weer aan een ander gezin doorgegeven. Wij mogen de namen van de koeien bedenken. Nu lopen er koeien rond in India die Laura, Bram, Joost, Susan en Kleinzoon heten. De koeien zorgen voor melk, daardoor heeft het gezin beter te eten. Er wordt rijstepap van gemaakt, een soort kaas en de kinderen krijgen melk. Voor 80 euro vanuit Nederland heeft een Indiaas gezin een beter leven!” Meer informatie: www.imcn.nl