Het Klaverblad Gratis weekblad voor Vught, Cromvoirt en Helvoirt
Op 13 november van dit jaar verschijnt een omvangrijk en rijk geïllustreerd boek over de geschiedenis van Vught en Cromvoirt. In de komende tijd vertellen auteurs van het boek in deze rubriek een miniverhaal over iets dat zij bij het werken aan dit boek zijn tegengekomen.
Als zestienjarige was Vughtenaar Rein van Rooij een van de eersten die eind oktober 1944 in het net bevrijdde kamp Vught kon rondlopen: “Toen stonden we voor het crematorium. Er lag een hoop as in een kuil. Dan stond er de galg. We keken naar de hoop as. Toen wisten we ‘t. Iemand stelde voor bloemen te gaan plukken. Tien minuten later had hij een boeket en we legden het op de grond. Niemand kon nu nog praten. Er klonk geen woord.”
Bloemen in een askuil. Een tijd geleden zag ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens een foto gemaakt bij kamp Vught. Het is een indrukwekkend scherpe, in strijklicht genomen foto. Gemaakt door een Canadese legerfotograaf in de uiterste hoek van het kampcomplex, naast het crematorium. Pas in tweede instantie viel mijn blik op de bloemen. Dahlia’s. Precies de bloemen die Rein van Rooij op zijn tocht door het kamp eerder zag in de keurig aangeharkte bloemperkjes die de kampbarakken omgaven (nóg zo’n detail!). Hoe schoonheid en gruwel samengaan. En hoe het herdenken al begon op die mooie nazomerdag in oktober ‘44. En doorgaat tot de dag van vandaag.
Jeroen van den Eijnde
