Door Ton Wagenaars
De festiviteiten rondom het veertigjarig bestaan van de Vughtse Speeldoos kende meerdere hartverwarmende momenten, maar het optreden van de Belgische Urban breakdance groep DDF Crew tijdens het avondprogramma op zaterdag was voor een bijna uitverkochte zaal een paradijselijk greep. De jeugdige groep dansers had de touwtjes nadrukkelijk strak in handen.
Anderhalf uur kon het publiek, waaronder opmerkelijk veel jeugdigen, zich vergapen aan breakdance gecombineerd met `touwtje springen` maar dan wel op een adembenemend niveau en in een onnavolgbaar tempo. De zestien jongelui uit België lieten in een cum laude uitvoering zien waar jongens en meiden toe in staat zijn als men dans, humor en soms ware acrobatiek creatief weet te combineren. Geen moment trad verveling op en ook de harde muziek die zo vaak tot ergernis leidt was gedurende de sprankelende voorstelling een heuse toevoeging aan de wervelende show. Een geschoold luisteraar kon genieten van de vele hits van Michael Jackson die keurig verpakt waren in een non-stop muziekorkaan die volgens het script uit de metershoge geluidsblaster zou komen. Ook de muziek van de Beatles en de Four Seasons kwam voorbij maar dan toch juist met veel meer ritmische beat. Wat de winnaars van Holland´s Got talent van 2012 allemaal met de springtouwen deden was welhaast onnavolgbaar en in samenhang met paraplu´s en een `circusfietsje` kon men er al helemaal geen touw meer aan vastknopen. Unaniem was na afloop dan ook de reactie van het publiek: magistraal. Een andere analyse luidde dat dit soort acts eigenlijk verplichte kost zou moet zijn op alle middelbare scholen om daar de jeugd te confronteren met de mogelijkheden van dans en muziek.
Dit was ook opgevallen bij de eerste directeur van De Speeldoos Jan Wijtmans die in 1977 de aftrap gaf voor de Speeldoos nadat eerder op negentien andere plaatsen in Vught aan muziekonderwijs werd gedaan. “Geweldig deze jeugd te zien. Geef ze ook in Vught de kans om zich te ontplooien op allerlei creatieve manieren. We hebben er destijds voor geknokt; een ruimte voor muziek, theater en toneel. Tegenwicht bieden aan diegenen die zeiden dat men voor dit soort evenementen maar naar Den Bosch moest gaan. Ik had hier de mooiste zeven jaren van mijn leven. Ik startte eigenlijk met niets en kon er alleen maar meer van maken en dat is ook gebeurd met daarna een verdere vervolmaking door mijn opvolgers Anton Klerx en thans Harry Salfischberger. Jonge mensen een podium aanreiken en blijven motiveren. Je bent bevoorrecht als je daaraan kan meewerken.”
1,2 miljoen bezoekers
Voor Harry Salfischberger was het een druk feestweekeinde. Hij inventariseerde: “Hier zijn in al die jaren 1,2 miljoen bezoekers geweest. Vijf seizoenen terug was de laatste grote aanpassing. Jaarlijks verzorgen we zeventig professionele voorstellingen en vinden er twee en een half duizend activiteiten plaats. Welhaast alle Vughtse verenigingen, groepen of gezelschappen treden hier jaarlijks minstens een maal op. Er zijn zo’n 350 vrienden die ons financieel steunen en daarvoor enkele privileges krijgen. Met dit feestweekeinde laten we zien dat we “Alive and Kicking”zijn.” Bij de Speeldoos werkt men momenteel met 21 medewerkers waaronder 2 fulltimers en een drietal zzp’ers.
De gehele zaterdag stond in het teken van de jeugd. In samenwerking met Stars On Stage waren er urenlang demonstraties en workshops goedbezocht door honderden jeugdigen, van de prilste jongeren tot uitgegroeide scholieren. Op de zondagmiddag kwamen vele oud- medewerkers, sponsoren, oud-bestuursleden, sympathisanten en amateurgezelschappen bijeen om het glas te heffen op het achtste lustrum. Voor een humoristische analyse van de afgelopen veertig jaar zorgde Mark van de Veerdonk. Deze had ook een droom over hoe de situatie zal zijn in 2077 als de Speeldoos honderd jaar bestaat. En het wordt steeds drukker in Vught want “In Den Bosch gaat het theater dicht..”
Naast enkele fotoalbums en oorkondes konden de vele belangstellenden ook nog eens een blik werpen op alle eerder uitgegeven seizoengidsen die in de juiste volgorde aan de wand van de entree waren bevestigd. Alleen al aan de lay-out was te zien, dat er gedurende de veertig jaren enorme progressie was gemaakt.