Hij is een begenadigd verteller, pastoor Martien Mesch (70) van onder meer de H. Hartkerk in Vught. En dat komt goed uit in zijn professie. Met een welluidende stem vertelt hij over het wel en wee van zijn jaren als priester en de 25 jaar dat hij pastoor is in onze gemeente. Verschillende kapelaans, ook uit het buitenland, zijn de revue gepasseerd. “Ik vind het werk geweldig. Ik denk ook niet in uren, ik werk gewoon. Ik ben alleen op maandag vrij.”
Door Ada Imming
Vóór hij naar het seminarie ging werkte Mesch in het toenmalige Willem-Alexander Ziekenhuis in Den Bosch. “Daar had ik een heel fijne tijd. Daar zei iemand tegen mij, een mens zijn lust is een mens zijn leven. En dat klopt!”
Zijn opleiding begon hij met 91 seminaristen op het orthodoxe seminarie Rolduc in Kerkrade in het bisdom Roermond, waar hij naar eigen zeggen een fantastische tijd heeft gehad. Zijn opleiding heeft hij afgemaakt aan de theologische faculteit in Tilburg. “Dat was heel goed voor de balans.”
“In 1986 werd ik priester en kort daarna pastoor in de Zuid-Westhoek en West-Brabant. Ik had de droom om als priester oud te kunnen worden in één parochie met het liefst een kapelaan erbij.” Maar zo liep het niet, als zoveel in het leven. Zo kwam hij onder meer terecht in Ossendrecht en Putte, de plaats met de drie grote Joodse begraafplaatsen. Hij was ook een periode verpleeghuispastor, wat hem erg goed beviel.
Stropdas
“Ik wilde eigenlijk niet terug naar een parochie. Maar voor de parochies H. Hart van Jezus en de H. Petrus in Vught konden ze niemand vinden. Ik beloofde dat ik wel een keer zou gaan kijken. Toen ik bij de pastorie aan het Loeffplein aanbelde deed mijn voorganger Harry Speekenbrink de deur open. Hij was blij dat ik een stropdas droeg en geen priesterboord. Dat was wat ongedwongener en daar hield hij wel van. Hij wist mij heel duidelijk te maken dat ik zijn opvolger moest worden en ik ben gezwicht. Als woonruimte kreeg ik de bovenverdieping van de pastorie van de Petrus aangeboden, maar dat wilde ik niet. Ik zag er dus vanaf, maar even later werd ik gebeld en mocht ik de pastorie van de H. Hartkerk gaan bewonen. Dat beviel mij wel.”
Een hele rij
Samen met zijn zilveren priesterfeest in 2011 werd ook gevierd dat hij 12,5 jaar pastoor was in Vught. In de afgelopen 25 jaar is er heel wat gebeurd. Er werd door bisschop Hurkmans een nieuw orgel ingewijd, Mesch werd benoemd tot pastoor van de parochie H. Lambertus in Cromvoirt en daar werd niet veel later de parochie O.L. Vrouw Middelares bijgevoegd. Een jaar later kwam daar de parochie Vught-Zuid bij en daarna de samenvoeging van alle bovengenoemde parochies tot de parochie Edith Stein op 1 januari 2003. In 2014 werd de fusie met de parochie H. Nicolaas te Helvoirt een feit. Hiermee was de R.K. Parochie H. Edith Stein geboren. Het is me het rijtje wel!
Graag doorgaan
Pastoor Mesch houdt zich hoofdzakelijk bezig met de H. Hartkerk, samen met kapelaan Bart Theunissen die zich ook nog voor een klein deel bezighoudt met Bezinningscentrum Emmaus in Helvoirt. Maar de tijden zijn enorm veranderd. “Vroeger hadden we een dag- en nachtbel bij de voordeur en nam een van ons de bel mee op het nachtkastje. Dan werd niet het hele huis wakker. Parochianen gebruikten de nachtbel als er iemand op sterven lag en het H. Oliesel toegediend moest krijgen. Er zijn ook veel minder begrafenissen, trouwpartijen en doopplechtigheden. Hier eigenlijk nog het meeste van alle kerken. Op zondag houden we van 9 tot 11 een dienst voor mensen met jonge kinderen. Dat is fantastisch. Sommige mensen ergeren zich aan de luide stemmen van de kinderen, maar ik vind dat juist leuk. Dat brengt levendigheid, net als in mijn werk. Als je vraagt of ik het druk heb, zeg ik: niet druk maar levendig. Hier tegenover je zit een dankbaar mens die het werk heel leuk vindt en er nog erg van geniet.” De pastoor wil, Deo volente, graag door tot de toegestane leeftijd van 75 jaar.
Feest
Op 1 november 1998 werd Martien Mesch hier tot pastoor benoemd en daarom wordt het feest gevierd op zondag 29 oktober met een eucharistieviering met Gilde-eer. Dat gebeurt uiteraard in de H. Hartkerk, om 11.00 uur. Deze viering wordt muzikaal omlijst door de gezamenlijke koren van deze kerk, met diverse dirigenten en organisten. Ook wordt het inmiddels grondig opgeknapte orgel feestelijk in gebruik genomen en er is een nieuwe geluidsinstallatie. Na deze viering is er tot ongeveer 15.00 uur een gezellig samenzijn in DePetrus waar het op een regenachtige middag allemaal begon.