Wegens haar pensionering is vandaag bij Kentalis Talent, op coronaveilige manier, onderwijsassistent Sybiel van Koert-Hermans uitgezwaaid. In 1975 kwam ze vanuit Kerkrade naar Vught. Ze is nooit meer vertrokken. ‘Juf Sybiel’ heeft zich ruim 45 jaar onafgebroken ingezet voor het dovenonderwijs. De kinderen en haar collega’s zullen haar missen.
Door Maarten Kroese
Op 1 augustus 1975 begon Sybiel in Vught als groepsleidster op het internaat van het voormalige R.K. Instituut voor Doven, afdeling Eikenheuvel. Na een korte introductieweek en een inservice-opleiding van een jaar, begeleidde ze hier zes intern geplaatste dove kinderen.
Intensief werk
Sybiel van Koert: “In totaal zaten er op Eikenheuvel zo’n 120 kinderen uit heel Nederland. Elke veertien dagen mochten ze een weekend naar huis. Eerst werden alle kinderen met bussen opgehaald en naar de hoofdvestiging in Sint-Michielsgestel gebracht. Daar werden ze verdeeld en per groepje toegewezen aan een bepaalde begeleider, die de kinderen per trein naar het dichtstbijzijnde thuisstation bracht. Je kende de leerlingen van andere afdelingen niet, maar ieder kind had in de jas een sticker met zijn naam erop. We hoopten maar dat ze de goede jas aantrokken … Ik ging mee in de trein en bracht dan zo’n 8 kinderen persoonlijk naar huis, in bijvoorbeeld Hengelo of Maastricht. Op zondag haalden we ze weer op. Ja, het was intensief, maar heel leuk en boeiend werk. Iedere ochtend begon de dag om half acht. Rond acht uur ’s avonds gingen de kinderen naar bed. Wij moesten ook de nacht- of slaapdiensten doen. Met een nachtdienst bleef je vanaf 22.30 uur op tot de kinderen opstonden, bij een slaapdienst kon je wel naar bed, maar moest je de volgende dag met de kinderen opstaan. Ach, ik was jong.”
Muziek hoort erbij
Op 1 september 1987 werd Sybiel onderwijsassistent. Ze mocht echt lesgeven, terwijl ze als groepsleidster eigenlijk als vervangende moeder werkte. “Het onderwijs is hier intussen best veranderd. Toen ik begon hadden we vingerspelling, een gebaar voor iedere letter. Nu is het vooral NGT, Nederlandse Gebaren Taal, zoals je die kent van gebarentolk Irma Sluis. Tegenwoordig hebben ook vrijwel de meeste dove kinderen een cochleair implantaat (CI), waarmee ze in meer of mindere mate kunnen horen. We hebben hier op school gewoon een muzieklokaal, want muziek hoort er gewoon bij.”
Groeien
Op Talent zitten leerlingen vanaf 3 t/m 12 jaar. “Ik heb de meeste leerlingen die er nu zitten in de klas gehad. Het is mooi om te zien hoe ze ‘gegroeid’ zijn. Zelfs kinderen van oud-leerlingen heb ik iets mogen leren. Ik ben er trots op dat ik dit 45 jaar met veel plezier en enthousiasme heb mogen doen. Het is mooi geweest, het wordt tijd voor een nieuwe levensfase!”