“Geef me een klas kleuters en ik ben gelukkig”
Ze heeft veertig jaar ervaring in het kleuteronderwijs, waarvan de laatste 28 jaar op de voormalige Petrusschool, thans De Springplank. De laatste jaren werden daar ingevuld als Intern Begeleider, maar nog altijd met de grootste interesse voor de groepen 1 en 2, want daar zat haar lievelingsleeftijd: de kleuters.
Door Ton Wagenaars
“Geef me een klas kleuters en ik ben gelukkig”, dat zegt een vitale Jeanne Savelkouls, woonachtig in Vlijmen met echtgenoot en 2 dochters. Eigenlijk had ze de kunstacademie willen doen, want ze had creatieve interesses en aanleg. Toen ze eenmaal had kennisgemaakt met de Kleuterleidsteropleiding (KLOS) in Den Bosch lag haar roeping daar. Na verschillende applicatiecursussen was de hoogste graad van kleuterleidster bereikt. “Ik zou het zo weer doen, want ik heb veelal een geweldige tijd gehad en mijn creatieve interesse en aanleg kon ik er geweldig kwijt.”
Bevlogen
Met interesse en liefde en nog steeds aanwezige bevlogenheid wordt in korte tijd gesproken over de vele typerende eigenschappen van onderwijs aan de peuters en kleuters. De kleuterjuf verhaalt met enthousiasme over de ontwikkelingspsychologie van het jonge kind, de typische kenmerken van het jeugdige kind. “Het is geweldig te kunnen zien hoe het kind stappen weet te zetten in zijn ontwikkeling, zowel in zijn motoriek of minimotoriek als in zijn spreekvaardigheid. Daarin te mogen participeren, is een privilege en dat gaf me jarenlang een intens gevoel van geluk. Ik heb altijd het principe gehuldigd dat iedere kleuter recht heeft op het best mogelijk onderwijs dat voor hem of haar te geven was. En mijn credo was altijd: de beste leerkracht is degene die het meest van zijn leerlingen opsteekt. En bij de kleinere kleuters geldt ook: ga letterlijk en figuurlijk op de juiste hoogte zitten om contact te maken.”
Altijd met een kalmerend slot
Met onverholen enthousiasme vertelt de hoofdleidster over de eigenschappen van het kleine kind: “Ze zijn onbevangen, puur, hechten zich makkelijk, zijn nieuwsgierig en als het klikt geven ze je volledig hun vertrouwen. Je voelt dat je contact hebt en dat ze je vriendje of vriendinnetje willen zijn.”
En dan ook nog even snel in de materialen en spelen gedoken. Je creativiteit wordt opgeëist: “Werken in hoeken en met thema’s zoals wonen, kriebelbeestjes of herfst. Betekenisvol onderwijs dus. Het maken van zandtafels, de leer van kleuren, figuren en de talloze dans- en kringspelletjes en dat altijd ‘met een kalmerend slot …’ Verder het kunnen vertellen van een goed verhaal of sprookje en natuurlijk ook een goede bordtekening kunnen maken. Ook de versjes worden gedeclameerd: “Niemand weet, niemand weet, dat ik Repelsteeltje heet.”
Onschuld gebleven
Veel veranderde sinds ze haar loopbaan startte in Nieuwkuijk, op de Vughtse Hertog van Brabantschool en wat later op de Sint-Jansschool die in 1993 fuseerde met de Petrusschool.
“De kleuters hebben meer een eigen willetje gekregen, zijn meer ontwikkeld door het grote aantal prikkels dat ze dagelijks krijgen en leven ook in een heel andere wereld dan veertig jaar geleden.” Maar wat gebleven is: de heerlijke onschuld van kinderen als ze nog echt kind zijn.” Ze zal het missen, maar ze heeft talloze hobby’s, onder andere op muziekgebied zoals haar dirigentschap van een koor dat het levenslied ten gehore brengt. De accordeon zal ongetwijfeld ook nog ter hand genomen worden. Volgende week verlaat ze haar vaste stek op de Springplank. Wellicht zal er daar aandacht worden geschonken aan het vertrek van de vertrouwde kleuterjuf.