‘Is het een echte drieling …?’

Jaarlijks worden er in Nederland ongeveer veertig drielingen geboren. Vier maanden geleden bevielen twee Vughtse vrouwen binnen een maand van een drieling. De twee gezinnen, de familie Van de Water-Schotman en Fransen-Bosboom, hebben elkaar gevonden en wisselen ervaringen en wetenswaardigheden uit van de bijzondere, drukke en fascinerende opvoeding van hun drie gelijktijdig geboren kinderen.

Door Ton Wagenaars

Alles is een beetje anders dan anders. Het begint al bij het geboortekaartje waarop het ‘dringen’ is. Zo meldt het geboortekaartje van de jongens Boaz  en Noah van de Water-Schotman en hun zusje Liv alle drie de lengtes, het gewicht en het tijdstip van geboorte. En voor alle drie is er een hartje en een apart blaadje in het klavertje drie. Het gedicht in gepaard rijm geeft direct op alle vragen een antwoord: “Na de eerste schrik kregen we toch wel schik. Nu zijn we alleen maar blij en hebben er een drieling bij!” Verder zijn het een nieuw zusje en nieuwe broers van Glenn en Vince.

Bij de jongens Tijn, Morris en Job van pa Sebastiaan Fransen en moeder Wendy Bosboom worden de geboortegewichten vermeld en om erop te wijzen dat het ook bij hen om drie aparte persoonlijkheidjes gaat daarbij de boodschap: “Tegelijk op deze wereld, maar alle drie uniek. Een eigen plekje in het leven willen wij jullie met liefde geven.”

Overeenkomsten
Bij beide drielingen zijn er overeenkomsten: alle zes de kinderen, vijf jongens en een meisje,  zijn geboren in het ziekenhuis in Den Bosch. De ‘jeugd’ zag het daglicht tijdens de vierendertigste week van de zwangerschap, gebruikelijk bij drielingen, en voorlopig  groeien de trio’s als kool en maken beide moeders het uitstekend. In beide gezinnen neemt het drietal een heerlijk dominante rol in: samen in de dubbele box, een grote commode voor de verschoningen en waspartijtjes en in beide gevallen een imposante wandelwagen met drie aparte ‘coupés’. Gewoon rijden over het trottoir geeft moeilijkheden vanwege de breedte, maar vaak biedt het fietspad uitkomst. “Je hoort dan vaak: “Wat leuk een tweeling!” maar als er dan nauwkeuriger wordt gekeken komt vaak de toevoeging “Néén, nog eentje! Is het een echte drieling?”

Uit elkaar houden?
De mama’s krijgen vaak dezelfde, voorspelbare vragen: “Of we ze wel uit elkaar weten te houden en of er verschil waarneembaar is in karakter. Ook zijn er vragen over hoe druk het is en of het ene kind rustiger is dan het andere.” Ook de antwoorden zijn voorspelbaar. De ouders kennen echt ieder miniem verschil: platte oortjes, meer bruin haar, net wat groter hoofdje of wat zwaarder. Maar ook een wat gullere lach, een hunkering naar de speen of grotere, verbaasde ogen.

In beide families waren er meerlingen, maar het bleef bij tweelingen. Een drieling is veel zeldzamer en zeker in de beginfase van de zwangerschap ook spannender, aldus beide verrukte moeders, die hun kroost omschrijven als een ‘enorme rijkdom’ en ‘een fantastische uitdaging en geschenk’. Drielingen vallen onder de risicozwangerschappen en die worden nauwgezet gevolgd. Zo werd na vijftien weken het geslacht bepaald en na twintig weken werd gestart met de inrichting van de kinderkamer.

In drievoud
Dan is ook direct duidelijk dat bijna alles in drievoud moet worden aangeschaft en dat het direct verzorgen van drie kleine hummeltjes extra ruimte, tijd en geld gaat kosten. Bij de familie Van de Water werd het huis noodgedwongen direct wat uitgebreid en ook de auto moest vervangen worden voor een grotere. De familie Fransen, die momenteel nog in Esch verblijft, zal ook in de nieuw te bouwen woning in Vught rekening gaan houden met een trio peuters. Een grote speelgelegenheid zal in ieder geval deel gaan uitmaken van de inrichting van huis en tuin. “Een huis met speeltuin”, weet moeder. Verder zijn er de dagelijkse uitgaven zoals ten minste twintig pampers per dag en wekelijks verschillende blikken met kindervoeding. Ook de slofjes, broekjes, truitjes, hoedjes en schoentjes worden op gezette tijden in drievoud gekocht. Echte sponsoring door supermarkten, schoen- of kledingzaken is er niet, maar zou op prijs worden gesteld.

‘Drielingen en meer’
Het plotsklaps grote gezin kan rekenen op de sympathie van omwonenden en uiteraard op hulp uit de familie. Een helpende hand wordt geboden en als je geluk hebt tekent oma voor een sponsorcontract op de luiers. Beide gezinnen, die elkaar vonden via Facebook, zijn ‘geabonneerd’ op een site die zich specialiseert in drielingen: ‘Drielingen en meer….’. “Want er zijn natuurlijk ook nog vier- en zelfs vijflingen.” Daar worden adviezen uitgewisseld en kunnen spullen worden geruild of goedkoper tweedehands aangeschaft. “En dat doen we ook graag, want zeker op de huidige leeftijden groeien de kinderen er in reuzevaart weer uit”, vertellen de moeders, die er ook voor kiezen om de kinderen niet hetzelfde te kleden, omdat ze ernaar streven dat alle kinderen straks aparte individuen worden.

Hoewel het in beide gezinnen een drukte van belang is en de triootjes toch vaak de volle aandacht opeisen, overheerst een gevoel van gelukzaligheid. De ouders ervaren de drieling als een ‘wonder’, maar ook als een  spannende aangelegenheid. En de intensiviteit van de opvoeding valt nu eigenlijk nog best mee, want: “We zijn benieuwd hoe het over een paar maandjes is, als ze gaan kruipen …”