Het belang van transitietaal in deze uitdagende tijd

Advertorial

Taal en relaties
Dat taal een belangrijk onderdeel is van communicatie is gemeengoed. In deze tijden van groeiende uitdagingen op het gebied van polarisatie, ongelijkheid en klimaat kan taal nog meer betekenen. In plaats van het optimaliseren en in stand houden van het heersende paradigma is het nu mede aan de taal om onderdeel te zijn van de transitie naar een nieuw paradigma. Een transitie naar een nieuw verhaal. Ons vertaalbureau in Breda wil daar graag aan bijdragen. Dit door de weg vrij te maken voor een breder podium voor de transitie taal. Dit is taal als informatiedrager om mensen mee te nemen in een duurzame transitie. De kwantumfysici Fritjof Capra en schrijver van ‘De Tao van Fysica’ kwam met een interessant nieuw inzicht. Hij schrijft, relaties zijn de essentie van de levende wereld, daarom kunnen we beter de taal van relaties leren om over de levende wereld te praten. De taal van relaties wordt het beste gesproken in verhalen. Wat belangrijk is in een verhaal zijn niet de afzonderlijke dingen en mensen, maar de relatie tussen hen. Het opmerkelijke is dat verhalen onzichtbare structuren zijn die gedrag drijven in systemen, en dat we daar zelden bij stilstaan.

Hoe kunnen we dit inzicht vertalen naar de praktijk?
Wij zijn vaak geconditioneerd om in eerste instantie naar de wereld te kijken alsof deze bestaat uit gescheiden delen. We denken analytisch, opdelend en oordelend en gebruiken bijbehorende taal. Wat we over het hoofd zien is de onzichtbare dimensie van heelheid. Systeemblindheid is de valkuil voor onze Westerse cultuur. In de Newtoniaanse wereld, de wereld van het hebben, gaan interacties over geven en nemen. Dat is meer transactie dan relatie. Ons ware wezen is echter relatie. Ons ware wezen is niet ons ego. Wanneer we echt in relatie zijn, zijn we in ons hart. Relatie is een gevolg van waarnemen (kijken, luisteren en voelen), niet van denken. Zodra je oordeelt, houd je op met waarnemen. Ons taalgebruik zit echter vaak onbewust snel vol met oordelen. Hoe kunnen we dit inzicht gebruiken in onze taal? Door minder te oordelen in ons taalgebruik. En vervolgens meer dienende taal gericht op delen te gebruiken. In het Chinees is dit bijvoorbeeld makkelijker dan in Nederlands. Dit komt door de invloed van Taoïstische filosofen en de vele Chinese karakters om emoties en gevoelens te vertalen. Een voorbeeld. We ´worden´ niet gelukkig. Geluk is onze ware aard. We houden tijdelijk op met het ongelukkig zij en dan straalt ons ware wezen. Dit is een ander voorbeeld hoe collectief, onbewust taalgebruik ons op het verkeerde been kan zetten. Wij praten over ´gelukkig worden´ alsof er echt zoiets was. Hoe meer je gelukkig wilt worden, hoe minder je het kunt zijn.