“Ik draag dit op aan mijn moeder, die ik al acht jaar niet meer heb geknuffeld”
Emine Öncü woont met haar gezin ongeveer vijf jaar in Vught. Ze verblijft sinds 2018 in Nederland, komt uit Turkije, maar heeft nu de Nederlandse nationaliteit. Ze schrijft voor kinderen en volwassenen en heeft twee eigen boeken gepubliceerd in het Turks. Ze schrijft nu ook artikelen in het Nederlands ; één daarvan stuurde ze naar Het Klaverblad.
Door Emine Öncü
Als mei nadert, beginnen de etalages versierd te raken. Dan vragen sommigen van ons zich verbaasd af: “Welke zondag is Moederdag? Het betekent dat het dichtbij is …” Het is alsof we vergeten zijn dat onze moeders daarvoor bestonden.
Moederdag heeft een geschiedenis. Iedereen kan dit gemakkelijk te weten komen door op internet te kijken. Het is natuurlijk een goed idee om moeders te gedenken en ze op een speciale dag een cadeau te geven. Maar zoals met alles, hadden we deze speciale dag niet moeten opofferen aan commerciële doelstellingen. Als het maar bij een warme omhelzing bleef met onschuldige liefde in de ogen. Als we maar manieren zochten om onze liefde uit te drukken met ons hart, niet met materiële zaken.
Wie is moeder?
Een moeder is een sterke vrouw.
Een moeder is een jong boompje dat, ondanks de moeilijkheden die ze heeft meegemaakt, altijd probeert hoop te wekken voor haar dierbaren.
Met haar liefde is de moeder een licht dat kracht geeft tegen alle soorten duisternis in de wereld.
Hoewel het offer van de moeder soms in woorden wordt uitgedrukt, is het eigenlijk een realiteit die dat offer elke minuut van de dag doorleeft.
De moeder is als een superheld die haar kinderen altijd te hulp schiet.
De omhelzing van een moeder is warm. Haar armen zijn sterk, ze omhelst je stevig en je hebt het gevoel dat je geen problemen meer hebt.
Soms geven ze hun eigen dromen op en verheugen ze zich in de dromen van hun kinderen.
Een moeder is een gezegend persoon die gelukkiger is met het geluk van haar dierbaren.
Moeders, moeders …
Woorden en zinnen schieten tekort om haar te beschrijven.
Moederdag …
Is één dag genoeg? Ik denk er veel over na. Wat willen moeders? Welk cadeau moeten we voor ze kopen? Laten we bloemen kopen en haar die dag bezoeken. Moeten we een cadeautje naast de bloem leggen? Zou een pakje kwaliteitschocolade goed zijn? Zou ze gelukkiger zijn als we een duur cadeau kochten? Wat denk je? Laten we eens kijken naar de andere kant van de medaille. Aan wie moeten kinderen zonder moeder cadeautjes geven? Wie gaat cadeaus kopen voor moeders die hun kinderen verloren door een bom? Er is donkerte in de wereld, net zoals er licht is. Net zoals er een lenteseizoen is, is er ook een winterseizoen. Ik kijk al heel lang anders naar de wereld, ook als moeder. Ik droom over deze speciale dag. Heb je je ook dingen afgevraagd?
Mijn droom
Alle wereldleiders komen bijeen. Ze brainstormen over hoe ze alle moeders in de wereld gelukkig kunnen maken. Ze hebben toch moeders? Ooit waren ze kinderen, toch? Ze zeggen: “Wat doen we? Wat is de reden voor deze eindeloze gevechten? Waarom zitten we in een wapenwedloop? Wat hebben we opgeofferd aan onze belangen? De tranen die tot nu toe zijn vergoten, vormen oceanen. Wij scheiden moeders van hun baby’s. Wij vermoorden hun kinderen. Kunnen we niet vriendschappelijk en vreedzaam leven? Geen huilende moeders meer. Wat denk jij, laten we dit dit jaar cadeau geven aan moeders. Laten we zeggen dat we hen niet meer aan het huilen maken. Laten we de moeders van wie de kinderen zijn gestorven opzoeken en om vergeving vragen. Laten we de kinderen vinden van wie we de moeders hebben gedood en hun tranen drogen. Laten we niet aan de ene kant vechten en aan de andere kant praten over menselijkheid, vrede en vrijheid. Wij zijn ook moederskindjes. Wij hebben ook kinderen. Laten we deze keer naar de wereld kijken door de ogen van onze moeders en een einde maken aan deze trend.”
En die dag komt. Alle tv-zenders van de wereld zenden een gezamenlijk programma uit. Mensen kijken tegelijkertijd naar hetzelfde. Net op tijd voor Moederdag. De president van elk land staat op het scherm en zegt: “We maken een einde aan de pijn die we moeders aandoen. Het is ons geschenk aan alle moeders van de wereld. Geen oorlogen en geheime rekeningen meer. Wij vragen om vergeving voor de pijn die wij u tot nu toe hebben aangedaan.”
Heb je me uitgelachen? Je hebt toch niet gezegd wat een belachelijke droom? Nou ja, zelfs als droom leek het me leuk.