Het Klaverblad Gratis weekblad voor Vught, Cromvoirt en Helvoirt
Door Herman Leppink
Langs de Wilhelminasingel staan drie mooie exemplaren van de watercipres (Metasequoia glyptostroboides) van ongeveer twintig meter hoog en veertig jaar oud. De watercipres is een algemeen voorkomende boom in parken en plantsoenen en ook in Vught zijn er vele exemplaren te vinden. Toch vind ik het een intrigerende boom, want zeventig jaar geleden was de watercipres in Europa nog onbekend. De watercipres werd beschouwd als te zijn uitgestorven.
In de jaren veertig van de vorige eeuw kwamen er echter berichten uit China dat deze boom in een ontoegankelijk gebied nog zou voorkomen. Twee Chinese botanici gingen in 1946 op expeditie en een jaar later werden de eerste zaden vanuit China naar de Hortus Botanicus in Amsterdam verzonden. Vervolgens werd de watercipres via boomkwekerijen verder verspreid door heel Nederland. Omdat de bomen in Europa nog niet ouder zijn dan zeventig jaar, is het dus ook onbekend hoe groot ze hier uiteindelijk kunnen worden.
De watercipres is een bladverliezende naaldboom en de naalden en zijtwijgjes staan in vlakke rijen tegenover elkaar. De boom lijkt op de moerascipres (Taxodium distichum), die ook in de winter zijn naalden verliest. Maar bij de moerascipres staan de zijtwijgjes verspreid tegenover elkaar en de naalden zijn ook kleiner dan van de watercipres. Wat verder nog bijzonder is aan de boom, is dat zowat alle naalden en kortloten aan het begin van de winter in een tijdsbestek van enkele uren van de boom kunnen vallen.
